sábado, 15 de marzo de 2014

EL CAMINO SE HACE AL ANDAR

                                   EL CAMINO NO LLEVA NI CONDUCE... POR EL CAMINO SE VA
                                       MACKALEXDIGITAL: ¡LA MEJOR MANERA DE CRECER!
                                     Adaptado por Manuel Alexis para mackalexdigital.blogspot.com
                                          Exposicion original del suplemento cultural ARGENPRESS
                                                                         15/3/2014  

                                                           

                                                                                                                          Antonio Machado

                                                                                      Todo pasa y todo queda,
                                                                                       pero lo nuestro es pasar,
                                                                                       pasar haciendo caminos,
                                                                                       caminos sobre la mar.

                                                                                       Nunca persequí la gloria,
                                                                                       ni dejar en la memoria
                                                                                       de los hombres mi canción;
                                                                                       yo amo los mundos sutiles,
                                                                                       ingrávidos y gentiles,
                                                                                       como pompas de jabón.

                                                                                        Me gusta verlos pintarse
                                                                                        de sol y grana, volar
                                                                                        bajo el cielo azul, temblar
                                                                                        súbitamente y quebrarse…

                                                                                        Nunca perseguí la gloria.

                                                                                        Caminante, son tus huellas
                                                                                        el camino y nada más;
                                                                                        caminante, no hay camino,
                                                                                         se hace camino al andar.

                                                                                         Al andar se hace camino
                                                                                         y al volver la vista atrás
                                                                                         se ve la senda que nunca
                                                                                         se ha de volver a pisar.

                                                                                         Caminante no hay camino
                                                                                         sino estelas en la mar…

                                                                                          Hace algún tiempo en ese lugar
                                                                                          donde hoy los bosques se visten de espinos
                                                                                          se oyó la voz de un poeta gritar
                                                                                          “Caminante no hay camino,
                                                                                          se hace camino al andar…”

                                                                                                           Golpe a golpe, verso a verso…

                                                                                           Murió el poeta lejos del hogar.
                                                                                           Le cubre el polvo de un país vecino.
                                                                                           Al alejarse le vieron llorar.
                                                                                           “Caminante no hay camino,
                                                                                           se hace camino al andar…”

                                                                                                            Golpe a golpe, verso a verso…

                                                                                            Cuando el jilguero no puede cantar.
                                                                                            Cuando el poeta es un peregrino,
                                                                                             cuando de nada nos sirve rezar.
                                                                                              “Caminante no hay camino,
                                                                                              se hace camino al andar…”

                                                                                                           Golpe a golpe, verso a verso.